สุวรรณี สุคนธา

สุวรรณี สุคนธา
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี


สุวรรณี สุคนธา เป็นนามปากกาของ สุวรรณี สุคนธ์เที่ยง (1 มี.ค. พ.ศ. 2475 ที่จังหวัดพิษณุโลก -3 ก.พ. พ.ศ. 2527) นักเขียนไทย
บิดาชื่อย้อย มารดาชื่อ แตงอ่อน มีพี่น้องสองคน สุวรรณีเป็นคนสุดท้อง เรียนชั้นประถมและมัธยมที่โรงเรียนสตรีเฉลิมขวัญสตรี พิษณุโลก แล้วมาต่อที่วิทยาลัยเพาะช่าง 2 ปี จากนั้นเรียนต่อคณะจิตรกรรมและประติมากรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ได้รับปริญญาศิลปศาสตร์แขนงจิตรกรรมเมื่อ พ.ศ. 2494 เริ่มสอนหนังสือที่โรงเรียนศิลปศึกษาอยู่ 3 ปี จึงย้ายไปสอนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร ออกจากราชการหลังจากงานเขียนเริ่มเป็นที่นิยม เป็นนักเขียนจนถึงปีพ.ศ. 2515 เป็นบรรณาธิการนิตยสารลลนาจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
สมรสกับ ทวี นันทขว้าง มีบุตรธิดา 4 คน ต่อมาหย่าขาดกับสามีแล้วมาร่วมชีวิตกับนายศิริสวัสดิ์ พันธุมสุต
เริ่มงานเขียนเรื่องสั้นเรื่องเรื่องแรก ชื่อ " จดหมายถึงปุก" เมื่อ ปีพ.ศ. 2508 ตีพิมพ์ในสตรีสารใช้นามปากกา "สุวรรณี" ส่วนนามปากกา สุวรรณี สุคนธา นั้นประมูล อุณหธูป บรรณาธิการ สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์ ในขณะนั้นเป็นผู้ตั้งให้เมื่อส่งเรื่องสั้นในสยามรัฐฯ นวนิยายเรื่องแรกคือ สายบ่หยุดเสน่ห์หาย ได้รับการต้อนรับอย่างดี
ผลงานที่ได้รับรางวัลวรรณกรรม เช่น เขาชื่อกานต์ ได้รับรางวัล ส.ป.อ. ในปี 2513 ด้วยปีกของรัก ได้รับรางวัลชมเชยสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ปี 2516 พระจันทร์สีน้ำเงิน ได้รางวัลยอดเยี่ยมปี 2519 สร้อยแสงแดง ได้รางวัลชมเชยเยาวชน ปี 2524
เสียชีวิตเพราะถูกชิงทรัพย์ เมื่อวันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2527

ผลงานที่ตีพิมพ์
เรื่องของน้ำพุ
สายบ่หยุดเสน่ห์หาย
กิ่งฟ้า
เขาชื่อกานต์
คนเริงเมือง
เก้าอี้ขาวในห้องแดง
ความรักครั้งสุดท้าย
คืนนี้ไม่มีพระจันทร์
จามร
เดือนดับที่สบทา
ดอกไม้ในป่าแดด
ด้วยปีกของรัก
ทะเลฤๅอิ่ม
ทองประกายแสด
แม่ศรีบางกอก
พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ
เรื่องของเกด
ลูกรัก
พระจันทร์สีน้ำเงิน
สร้อยสวาท
สามเงา
สร้อยแสงแดง
อิตถีเพศ
สวนสัตว์(ใช้เป็นหนังสืออ่านนอกเวลา มีการแปลเป็นภาษาญี่ปุ่น)
ถนนสายรมณีย์
วันวาร
คืนหนาวที่เหลือแต่ดาวเป็นเพื่อน (รวมเรื่องสั้น)
บางทีพรุ่งนี้จะเปลี่ยนใจ(รวมเรื่องสั้น)
ผู้หญิงคนนั้นชื่อเสลา